میگو پاک شده در بازار ممکن است به طور طبیعی یا شیمیایی آلوده باشد، از جمله ناخالصی های دیوکسین، PCB، هورمون ها و آنتی بیوتیک ها است.
در واقع، بیشتر میگوی مصرفی از “مزارع” یا مخازن صنعتی بزرگ یا استخرهای کم عمق و مصنوعی وارد می شود. و بدون مراقبت و کنترل دقیق محیطی، باکتری های مضر می توانند شروع به رشد کنند و میگو را آلوده کنند.
سخت پوستان به عنوان یکی از برترین آلرژن های غذایی در نظر گرفته می شوند، حتی یکی از خطرناک ترین ها هستند و افراد بیشتری را نسبت به سایر آلرژن ها به بیمارستان می فرستند.
با این حال، آنهایی که به صدف‌ها حساسیت دارند، لزوماً به سایر انواع ماهی نیز حساسیت ندارند و بالعکس. اطلاعات بیشتر در مورد حساسیت به صدف را اینجا بیابید.
در نهایت، شما باید در مورد نوع صدف های مصرفی محتاط باشید، زیرا حتی میگوهای صید شده وحشی ممکن است از ترکیبات سمی بالقوه در کف اقیانوس استفاده کنند.
و همانطور که در بالا ذکر شد، ممکن است برای مصرف کنندگان دشوار باشد که بدانند دقیقاً چه چیزی را خریداری و مصرف می کنند. بنابراین، اگر می‌خواهید انتخاب کنید، و پس از درک اقدامات احتیاطی احتمالی، سعی کنید محصولی را پیدا کنید که منشأ آن را تأیید می‌کند.
میگو همچنین نباید لزج باشد، اگرچه باید بوی دریا را بدهد. بوی قوی آمونیاک ممکن است نشان دهنده فاسد شدن یا بد بودن میگو باشد.
توضیحات و توضیحات دقیق تر در مورد ایمنی میگو را در اینجا بیابید. اما با احتیاط های دقیق، می توانید از هشت مزیت سلامتی میگو که در بالا ذکر شد لذت ببرید و به دست آورید!
آستاگزانتین همچنین می تواند آسیب های پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش (UV) را کاهش دهد و در نهایت خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.