تعدادی از مطالعات نشان داده اند که مصرف کافئین می تواند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد و تحقیقات منتشر شده در سال 2012 در ژورنال آکادمی نورولوژی آمریکا نشان داد.
که دوز روزانه کافئین معادل دوز موجود در دو فنجان 8 اونسی از کافئین است. قهوه گانودرما جینسینگ سیاه می تواند به کنترل حرکات غیرارادی افرادی که قبلاً به این بیماری مبتلا هستند کمک کند.
در یک مطالعه در سال 2012 که در مجله بیماری آلزایمر منتشر شد، محققان فلوریدا سطوح کافئین خون را در افراد مسن با اختلالات شناختی خفیف آزمایش کردند، که می تواند پیش درآمدی برای زوال عقل شدید از جمله بیماری آلزایمر باشد.
هنگامی که محققان دو تا چهار سال بعد مجدداً این افراد را ارزیابی کردند، آنهایی که سطح خونشان حاوی مقادیری کافئین معادل حدود سه فنجان قهوه بود، نسبت به کسانی که کافئین کم یا بدون کافئین مصرف کرده بودند، بسیار کمتر به زوال عقل تبدیل شدند.
چندین مطالعه منتشر شده در مجلات معتبر نشان داده اند که نوشیدن قهوه اثرات مفیدی بر کبد دارد، از جمله کاهش خطر مرگ ناشی از سیروز کبدی، کاهش سطح آنزیم های مضر کبدی و محدود کردن زخم های کبدی در افراد مبتلا به هپاتیت C.
طبق مطالعه ای که در سال 2021 در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد: نارسایی قلبی، نوشیدن روزانه یک یا چند فنجان قهوه ساده و کافئین دار با کاهش قابل توجهی در خطر طولانی مدت نارسایی قلبی در افراد مرتبط بود.
این مطالعه به داده های اصلی از مطالعات شناخته شده بیماری قلبی شما نگاه کرد: مطالعه قلب فرامینگهام، مطالعه خطر آترواسکلروز در جوامع و مطالعه سلامت قلب و عروق.
اگرچه شواهد کافی برای حمایت از تجویز قهوه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد این کشف اخیر یافته‌های قبلی را تقویت می‌کند که قهوه در واقع برای سلامت قلب مفید است.
افرادی که سه تا پنج فنجان قهوه در روز می نوشند نسبت به افرادی که قهوه نمی نوشند یا بیش از 5 فنجان در روز می نوشند کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند.
در حالی که دلیل آن مشخص نیست، یک احتمال این است که قهوه به بهبود کنترل رگ های خونی بر جریان خون و فشار خون کمک می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.