یکی دیگر از عواملی که سطح را افزایش می دهد، زبری لوله است. مواد با تخلخل و زبری مشابه نشان داده اند که از تراکم مشابهی از باکتری های ثابت پشتیبانی می کنند، اما همه مقالات این رابطه را گزارش نکرده اند.
به عنوان مثال، سطوح ورق گالوانیزه رنگی در رشت از تعداد سلول های باکتریایی بیشتری نسبت به فولاد ضد زنگ پشتیبانی می کنند، که می تواند به زبری سطح پایین تر فولاد ضد زنگ نسبت داده شود. مس سطح بسیار صاف‌تری نسبت به هر دو و مواد پلاستیکی دارد که به درک تشکیل بیوفیلم کم در این مواد کمک می‌کند.
علاوه بر این، سایر ویژگی‌های این ماده بر فعل و انفعالات میکروبی تأثیر می‌گذارد، مانند آبگریزی و بار سطحی. به عنوان مثال، فولاد ضد زنگ آبدوست است و می تواند بار سطحی کمی منفی داشته باشد، که چسبندگی باکتری ها را کاهش می دهد، همانطور که توسط Lehtola و همکارانش توضیح داده شده است.
این نویسندگان تعداد کمتری از باکتری ها را در فولاد ضد زنگ در مقایسه با فولاد، PVC و مس یافتند. علاوه بر این، جامعه میکروبی و مورفولوژی بیوفیلم نیز تحت تأثیر مواد لوله قرار گرفته اند.
به عنوان مثال، فولاد ضد زنگ و فولاد پوشش داده شده با روی، پتانسیلی برای نگهداری جوامع مختلف باکتریایی نشان داده اند (Yu et al., 2010). علاوه بر این. تنوع میکروبی بالاتر و همچنین وقوع پاتوژن های فرصت طلب را در بیوفیلم های تشکیل شده بر روی آهن شکل پذیر نسبت به فولاد ضد زنگ گزارش کردند.
نویسندگان بیشتر را به عنوان جنس اصلی موجود در بیوفیلم های چدن شکل پذیر توصیف کردند. از طرف دیگر، رایج ترین میکروارگانیسم های موجود در فولاد ضد زنگ متعلق به فلاووباکتریوم، آرسیسلا و اسیدووراکس است.
یکی دیگر از عوامل تعیین کننده سن لوله است، با لوله های قدیمی تر که خوردگی بیشتری دارند، که منجر به پوسیدگی بیشتر مواد ضد عفونی کننده و در نتیجه تسهیل تکثیر میکروبی می شود نشان داده است که زمان بر لوله‌ها به ترتیب زیر تأثیر می‌گذارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.