پوست گاو، پوست بز کوهی، پوست بره و پوست جولان بیشتر برای ساخت ژاکت های چرمی استفاده می شود در کارخانه فرآوری گوشت، پوست از حیوان جدا می شود.
برای نگهداری آن بلافاصله در یخچال، نمک یا بسته بندی در بشکه های آب نمک بسته بندی می شود. از تجزیه سپس پوست به دباغی فرستاده می شود، جایی که تحت یک سری فرآیندها برای حفظ دائمی و نرم شدن آن قرار می گیرد.
مواد خیاطی که معمولاً از فروشندگان خارجی خریداری می شوند، در کارخانه پوشاک نگهداری می شوند. این مواد عبارتند از: نخ، آستر، نوار درز، دکمه، گیره و زیپ.
قبل از اینکه پوست خام برای تبدیل آن به چرم پالتو مورد استفاده شیمیایی قرار گیرد، باید کاملاً تمیز شود و موها از بین برود. این مراحل تضمین می کند که هر گونه باکتری عامل پوسیدگی به طور کامل از بین می رود.
پوست ها بر اساس اندازه، وزن و ضخامت بریده و مرتب می شوند. آنها در طبل های گردان پر از آب، مواد شوینده و باکتری کش ها خیس می شوند این فرآیند خیساندن نمک، کثیفی و خون و همچنین پروتئین هایی را که می توانند رشد باکتری ها را تشویق کنند، از بین می برد.
موها با استفاده از اسپری های شیمیایی یا محلول های آهک برداشته می شوند موهای زائد بیشتر با خراشیدن خراشیده می‌شوند، فرآیندی که باعث از بین رفتن پوسته‌ها یا موهای ناخواسته، کثیفی و سایر مواد باقیمانده در فولیکول مو پس از ریزش مو می‌شود.
اسکاد زدن با دست و با چاقوهای کسل کننده یا با دستگاهی که اسکادها را فشار می دهد انجام می شود. پوست ها دوباره شسته می شوند تا مواد شیمیایی باقیمانده از بین بروند.
سپس، پوست در محلول اسید خیس می شود. سپس، آنها تحت ضربه زدن قرار می‌گیرند، فرآیندی که در آن با آنزیم‌ها یا موادی که تجزیه پروتئین‌های غیرالیافی در پوست را تسریع می‌کنند، درمان می‌شوند.
باتینگ برای تقویت کلاژن ها در پوست با خلاص شدن از شر پروتئین های غیر الیافی عمل می کند این باعث ایجاد پوست های نرم و انعطاف پذیر می شود. در نهایت برای نرم شدن و تمیز شدن بیشتر پوست ها با نمک و اسید سولفوریک ترشی می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.